از دهه 1940 تاکینی در ایالات متحده در دسترس بوده است. تا همین اواخر شما احتمالا فقط در فروشگاههای بهداشت مواد غذایی یا بازارهای قومی پیدا کردید، اما امروزه در بسیاری از بزرگترین سوپرمارکتها و در دستور غذاها در رستورانهای محبوب وجود ندارد.
درست مثل سایر انواع چربی های سالم، دانه های کنجد در داخل کشینی باعث کاهش کلسترول می شوند، فیبر غذایی را برای هضم غذا، فشار خون، هورمون های تعادل و بیشتر فراهم می کنند.
یک نخ ماهی از غذاهای خاورمیانه و مدیترانه ای، tahini یک نوع سس یا خمیر است که از دانه های کنجد زمین ساخته شده است. این هزاران سال است که در شمال آفریقا، یونان، اسرائیل، ترکیه و عراق محبوب شده است، در حالی که هنوز هم به عنوان یک ماده اولیه در دستور العمل hummus، بابا گانوش، حوا و به عنوان یک شیب تمام به خودی خود استفاده می شود.
بیش از 4000 سال پیش، سس tahini در متون باستانی نوشته شده بود که در اطراف رودخانه Tigris و رودخانه فرات و مورخان، از جمله هرودوت، که به یاد می آورد داستان هایی از tahini را به royalty خدمت کرده است، به عنوان آن را خوراکی ارزش خدایان بود.
در نهایت، بسیاری از مارک های کره بادام زمینی به شدت پردازش می شوند و دانه های گوشتی و دانه های کنجد حاوی فیتوسترول، کلسیم، آهن و سایر مواد معدنی بیشتر از بادام زمینی هستند که باعث می شود آنها برای گیاهخواران و گیاهخواران بسیار مناسب باشند.هر دو دانه کنجد و بادام زمینی دارای اسیدهای چرب امگا 6 هستند که "پروتئین التهابی" هستند و در هنگام مصرف زیاد آنها می تواند باعث مشکلات شود. به همین دلیل توصیه می کنم تمام آجیل ها و دانه ها، از جمله tahini، را در حد اعتدال و متعادل کردن مصرف چربی خود را با مواد غذایی با چربی های اشباع شده و چربی های غیر اشباع بیشتر بخورید. بیش از حد بسیاری از امگا 6، بدون توجه به منبع، باعث کاهش نسبت چربی بدن می شود و می تواند باعث التهاب جدی شود.
کره بادام زمینی ممکن است از لحاظ محبوبیت برنده شود، اما tahini یک انتخاب بهتر برای چند دلیل است. اولا، به دلیل نوع قارچ / قارچ که می توانند افلاتوکسین نامیده شوند، من بادام زمینی را توصیه نمی کنم. آفلاتوکسین ها بر سلامت روده تاثیر می گذارد، که آخرین چیزی است که اکثر مردم نیاز دارند.
آلرژی بادام زمینی نیز امروز یکی از شایع ترین انواع آلرژن ها امروزه است، زیرا بادام زمینی معمولا حساسیت را ایجاد می کند، و این یک تعجب نیست که آفلاتوکسین ها با پروبیوتیک ها ("باکتری های خوب") که در سیستم گوارشی زندگی می کنند و ایمنی قوی را تحریک می کنند.
مطالعات نشان داده اند که دانه های کنجد به جذب ترکیبات محلول محافظتی مانند توکوفرول، مواد مغذی مهم درون ویتامین E کمک می کنند که نقش مهمی در پیشگیری از بیماری های مرتبط با پیری مانند سرطان و بیماری های قلبی ایفا می کنند. هنگامی که محققان اثرات مصرف دانه کنجد را در انسان طی یک دوره fiveday آزمایش کردند، آنها دریافتند که کنجد (اما نه گردو یا روغن سویا) به طور معنی داری سطح گاما توکوفرول سرم را به میزان 1/19 درصد در افراد افزایش می دهد. این واقعیت که کنسیم منجر به افزایش گاما توکوفرول پلاسما و افزایش قابلیت بیوماس ویتامین E می شود، این امر می تواند برای پیشگیری از التهاب، استرس اکسیداتیو و به همین دلیل توسعه بیماری مزمن موثر باشد
دانه های کنجد منبع خوبی از آمینو اسیدها، ویتامین E، ویتامین B، مواد معدنی و اسید های چرب هستند که همه به جوانسازی پوست و جلوگیری از نشانه های زودرس پیری کمک می کنند. در حالی که شما ممکن است بخواهید به طور مستقیم بر روی پوست خود تاتیینی را بریزید، حتی خوردن تاتیینی می تواند به بهبود سلامت پوست شما با افزایش چربی و مواد مغذی کمک کند.
روغن کنجد برای درمان زخم ها، سوختگی ها، حساسیت و خشکی پوست برای هزاران سال استفاده شده است، به همین دلیل است که گاهی اوقات "ملکه روغن" نامیده می شود. (8) عامل آنتی باکتری و ضد قارچی طبیعی است، به این معنی که باکتری ها را می کشد مخلوط منافذ چربی های سالم به طور کل برای سلامتی پوست ضروری هستند چرا که چربی ها برای کاهش التهاب و حفظ رطوبت پوست ضروری هستند. Tahini همچنین مواد معدنی مانند روی را تولید می کند که برای تعمیر بافت آسیب دیده و تولید کلاژن است که پوست را جوان و انعطاف پذیر می کند.
به نظر می رسد که استروژن های رژیمی برای زنان در دوران یائسگی بیشترین محافظت را داشته باشند؛ زمانیکه زن از آخرین چرخه قاعدگی خود گذر می کند، باروری را به پایان می رسد و تنظیمات تجربی را در سطوح هورمونی، به ویژه استروژن و پروژسترون به بار می آورد. مصرف فیتواستروژن به صورت هدفمند برای بسیاری از مردم مفید نیست و ممکن است مضر باشد، اما همچنین می تواند به مقابله با اثرات نامطلوب هورمونی که زنان شروع به تجربه می کنند، با افزایش سن، کمک کنند. برخی مطالعات نشان داده اند که افزایش فیتواستروژن ها به کاهش شدید علائم یائسگی، از جمله گرگرفتگی، از دست دادن استخوان، ضعف، تغییرات خلقی، کاهش میل جنسی و غیره کمک می کند.
حتی برخی شواهد وجود دارد که غذاهای فیتواستروژن در بعضی موارد محافظت در برابر سرطان های مربوط به تولید هورمون هستند. فیتواستروژنها در ارتباط با سرطان سینه و تخمدان مورد مطالعه قرار گرفته و مطالعات بسیاری نشان دادهاند که نتایج مثبتی دارند.
خوردن غذاهای استروژن معمولا اعتماد به نفس بدی دارد و دلیل خوبی هم دارد زیرا رژیم غذایی استاندارد آمریکایی در غذاهایی که سلطه استروژن را افزایش می دهد، مشکل ساز است. اما همه اثرات فیتواستروژن ها بد نیستند. برای افراد خاص، به ویژه در زنان بعد از یائسگی بیش از 50 سال و یا زنان که در مقایسه با دیگر استروژن کم است، غذاهای فیتواستروژن واقعا می تواند مفید باشد، زیرا آنها به طور طبیعی تعادل هورمون ها، کمک به حفظ استخوان های قوی و کاهش خطر بیماری های مختلف مانند سرطان و پوکی استخوان
Phytoestrogens موضوع بحث انگیز است، به ویژه هنگامی که آن را به اثرات خود را بر روی هورمون می آید. فیتواستروژن ها هر دو استروژن را تقلید می کنند و به عنوان آنتاگونیست های استروژن عمل می کنند (به این معنی که آنها در روش مخالف استروژن بیولوژیکی رفتار می کنند)، که باعث می شود آنها کمی درک کنند. آنها با اتصال به گیرنده های استروژن بدن را تحت تاثیر قرار می دهند که بدن شما را تصور می کند که استروژن بیشتری نسبت به شما دارد. این به این معنی نیست که فیتواستروژن ها خوب یا بد هستند یا خیر، اما مطالعات نشان می دهد که آنها مزایای خود را دارند